انتقال ذخیره ژنی «پیروز» به مرکز ملی ذخایر ژنتیکی کشور
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۴۷۳۹۶
به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از سازمان محیط زیست، همزمان با تلف شدن کوشکی، یوزپلنگ آسیایی معروف در سایت نگهداری توران به دلیل کهولت سن، از بافت جنسی و پوست آن بلافاصله مطابق پروتکل‌های استاندارد جهانی، نمونه برداری شد و برای ذخیره‌سازی و تولید رده سلولی به مرکز ملی ذخایرژنتیکی کشور انتقال یافت. اکنون پس از گذشت ۳ هفته و انجام آزمایشات و بررسی‌های لازم، زیست پذیری سلول‌ها تائید و نمونه‌های بافت و سلول برای استفاده‌های احتمالی آتی منجمد و ذخیره شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محمد مدادی مدیر کل دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی در این باره تصریح کرد: ذخیره سلولی گونه‌های در معرض خطر و به ویژه بحرانی از جمله روش‌های حفاظتی خارج زیستگاهی برای اهداف پژوهشی و احیا در دنیا مورد توجه بوده و در کشور نیز با استفاده از ظرفیت‌های موجود ضروری است. وی افزود این اقدام در راستای تفاهمنامه و همکاری دوجانبه دفتر با مرکز ملی ذخایر ژنتیکی کشور به عنوان مرجع راه اندازی بانک سلولی حیات وحش و گونه‌های در معرض تهدید انجام پذیرفت. توافقات برای اقدام مشابه برای حداقل ۲۰ گونه در معرض تهدید با همکاری ادارات کل استان و مراکز استانی جهاد دانشگاهی با محوریت و مدیریت مرکز ملی ذخایر ژنتیکی انجام گرفته و به زودی با ابلاغ شیوه نامه‌های لازم عملیاتی خواه شد.
شایان ذکر است در همین راستا بلافاصله پس از تلف شدن ناگوار پیروز، نمونه برداری موفقی از پیروز هم انجام شد و برای حفظ ذخیره ژنی آن به مرکز ملی ذخایر ژنتیکی کشور انتقال یافت.
در ادامه دکتر آذربایجانی، رئیس مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در این خصوص گفت: مأموریت محوری این مرکز در حفظ و صیانت منابع ژنتیکی استراتژیک کشور در حوزه‌های تنوع زیستی، صنعت و حیات وحش به پشتوانه استقرار استانداردها و ظرفیت‌های سخت افزاری و نرم افزاری مناسب وارد مرحله جدیدی از ارتقا اقتدار علمی کشور جهت حفظ و صیانت از این ثروت‌های ملی شده است.
وی افزود: تفاهم نامه راهبردی بین این مرکز و سازمان حفاظت محیط زیست با تجمیع ظرفیت‌های ساختاری و عملیاتی دو سازمان، جهش بزرگی در راه اندازی یک سامانه پاسخ سریع جهت ذخیره نمونه‌های سلولی و ژنتیکی از گونه‌های در معرض انقراض حیات وحش در کشور شده است که در سال جاری علاوه بر یوزپلنگ کوشکی موارد موفقیت آمیز دیگری در خصوص سایر جانوران در معرض خطر انقراض صورت گرفته است. توسعه این اقدامات برای اهداف پژوهشی و پروژه احیا منابع ژنتیکی گام آتی دو سازمان برای معکوس نمودن روند از دست رفتن منایع ژنتیکی کشور می‌باشد.
منبع: مهر
کلیدواژه: سازمان محیط زیست حیات وحش یوزپلنگ ایرانی شورای شهر تهران پلیس راهور سازمان محیط زیست فراجا حیات وحش یوزپلنگ ایرانی قوه قضاییه شهرداری تهران شورای عالی استان ها آلودگی هوا هلال احمر جمهوری اسلامی ایران یادواره شهدا بنیاد شهید و امور ایثارگران سازمان هواشناسی مرکز ملی ذخایر ژنتیکی ژنتیکی کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۴۷۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دهه «رکود، عبرت، تجربه»/خسارت ۱دهه توقف ذخیره‌سازی گاز ایران
توقف طرح‌های ذخیره سازی گاز و از اولویت خارج شدن این رویکرد مهم در دهه ۹۰، موجب شد امروز همچنان ایران به عنوان دومین دارنده ذخایر گازی جهان، در ابتدای راه توسعه ذخیره‌سازی گاز طبیعی باشد. - اخبار اقتصادی -
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، وقتی میان فعالان اقتصادی از دهۀ 1390 شمسی سخن به میان می‌آید، تصویر یک دهه «عقب‌ماندگی»، «تعطیل نسبی مسائل اقتصادی» و «انباشت چالش‌های اقتصادی» در ذهن‌هایشان نقش می‌بندد و زمانی که می‌خواهند در موردش صحبت کنند، هر یک از زاویه‌ای آسیب‌های این دهه را برمی‌شمرند؛ از وضعیت نامناسب شاخص‌های کلان اقتصاد تا رکود در کسب‌و‌کارهای خرد و کلان.
دهه 90؛ دهۀ «رکود، عبرت، تجربه»دهه «رکود، عبرت، تجربه»/ رشد 1000 درصدی نقدینگی و «بلای تورم»چرا اقتصاد ایران در دهه 90 درجا زده است؟
سرمایه گذاری در بخش انرژی یکی از حوزه‌های تقریبا تعطیل در دهه 90 بوده که شامل زیربخش‌های مختلف از جمله حوزه ذخیره سازی گاز می شود.
ذخیره‌سازی گاز طبیعی به‌معنای در دسترس قرار دادن ذخایر گاز در نزدیکی مبادی مصرف، به‌طوری که در زمان‌هایی که نیاز به گاز کمتر است آنها را ذخیره کنیم و در زمان نیاز بیشتر به مصرف گاز، آنها را به شبکه مصرف تزریق کنیم، یک راهبرد جهانی و تست شده به‌منظور پایدار سازی تأمین انرژی مصرفی به‌ویژه در فصول سرد سال است.
بیش از 400 میدان ذخیره‌سازی در آمریکا و حتی مناطق گرمسیر آن وجود دارد و نخستین میدان ذخیره گاز نیز بیش از 100 سال پیش در کانادا احداث شده است. موضوع ذخیره‌سازی برای کشورهای اروپایی که عمدتاً واردکننده گاز طبیعی هستند، اهمیتی مضاعف دارد و برخی کشورها نظیر روسیه نیز با تکیه بر میدان‌های ذخیره‌سازی متعدد و با اطمینان خاطر از تأمین نیازهای داخلی، حجم بسیاری از گاز تولیدی خود را به درآمدزایی از طریق صادرات اختصاص می‌دهند.
در ایران نیز با توجه به جغرافیای گسترده و دور بودن اغلب مراکز جمعیتی مهم از نقاط تولید گاز از یک سو و پرمصرف بودن کشور در بخش گاز (چهارمین کشور مصرف‌کننده گاز جهان) از سوی دیگر، استفاده از طرح‌های ذخیره‌سازی گاز در نزدیکی مراکز جمعیتی به‌ویژه در مرکز و شمال کشور، یک راهبرد استراتژیک در راستای پایداری شبکه گاز کشور در فصول سرد گاز محسوب می‌شود.
اگرچه آغاز مطالعات ذخیره‌سازی گاز طبیعی در ایران به 4 دهه قبل بازمی‌گردد، اما تا دولت دهم، عملیات اجرایی در زمینه توسعه ذخیره‌سازی گاز مغفول مانده بود. تا پیش از سال 86، مباحث ذخیره‌سازی به‌شکلی محدود دنبال می‌شد، اما پس از سرمای شدید آن سال که به رخ‌دادن حوادث ناگوار در شمال کشور منجر شد، تصمیم‌گیران دریافتند که برخورداری از ذخایر عظیم گازی به‌تنهایی نمی‌تواند تضمین‌کننده همیشگی امنیت انرژی باشد. از آن تاریخ، ذخیره‌سازی با هدف پایدارسازی امنیت انرژی کشور و جلوگیری از وقوع مشکلات احتمالی به‌طور جدی در دستور کار قرار گرفت.
در فاصله سالهای 86 تا 92، دو طرح مهم ذخیره‌سازی در کشور شامل میدان شوریجه (شمال شرق کشور) و میدان سراجه (مرکز کشور) اجرایی شد تا با ذخیره‌سازی گاز در 8 ماهه گرم سال، در دوران اوج نیاز مصرف در 4ماهه سرد سال، بتوانیم از این میادین برداشت کنیم.
اما در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، با از اولویت خارج شدن طرح‌های ذخیره‌سازی گاز، هم توسعه میادین شوریجه و سراجه برای رسیدن به اهداف پیش‌بینی‌شده در حجم ذخیره‌سازی و هم اجرایی شدن طرح‌های مطالعاتی متعدد در این زمینه، با وقفه همراه شد. ابتدا طرح‌های ذخیره‌سازی برای جذب سرمایه‌گذار خارجی معرفی و در ادامه با انحلال شرکت ذخیره‌سازی گاز طبیعی و ادغام مسئولیت‌های آن در شرکت مهندسی و توسعه گاز، شاهد ضربه مهلک به روند اجرایی طرح‌های ذخیره‌سازی گاز در کشور بودیم.
اگر طرح‌های ذخیره‌سازی گاز در دولت‌های یازدهم و دوازدهم ( از سال 1392 تا 1400) از اولویت خارج نمی‌شد و شاهد وقفه چندساله در این زمینه نبودیم، امروز بخشی از ناترازی گاز کشور با بهره‌برداری از این طرح‌های ذخیره‌سازی، قابل جبران بود.
حدود یک دهه توقف طرح‌های ذخیره سازی گاز و از اولویت خارج شدن این رویکرد مهم، موجب شد امروز نیز همچنان ایران به عنوان دومین دارنده ذخایر گازی جهان، در ابتدای راه توسعه ذخیره‌سازی گاز طبیعی باشد.
درحالی که بسیاری از کشورها بیش از 10درصد مصارف سالانه خود، ظرفیت ذخیره‌سازی گاز ایجاد کرده‌اند، اکنون ظرفیت ذخیره سازی گاز در کشور در حدود 3 میلیارد متر مکعب است، یعنی حدود 1.4 درصد از کل مصرف گاز سالانه ایران را می‌توان از محل ذخیره‌سازی تأمین کرد.
به‌صورت متوسط ظرفیت ذخیره‌ســازی گاز طبیعی در دنیا 11 درصد از کل مصرف گاز اســت. این نسبت در کشــورهای اروپایی به‌صورت متوسط 23 درصد است.
در دولت سیزدهم بار دیگر طرح‌های ذخیره‌سازی گاز طبیعی در اولویت قرار گرفت و دولت به جبران عقب‌ماندگی‌های توسعه‌ای در این زمینه ورود کرد.
با آغاز به کار دولت سیزدهم اجرای 7 طرح مغفول واقع‌شده ذخیره‌سازی گاز طبیعی در یک برنامه 5ساله منتهی به سال 1405 با هدف ایجاد ظرفیت برداشت 114 میلیون مترمکعب در روز در فصول سرد سال در اولویت‌های اجرایی شرکت ملی گاز ایران قرار گرفت و مقرر شده تا پایان سال 1403 شاهد بهره‌برداری از فاز دوم توسعه میدان سراجه و تا پایان سال 1404 شاهد بهره‌برداری از فاز دوم میدان شوریجه باشیم.
وقفه چندساله در اجرا و توسعه طرح‌های ذخیره‌سازی به‌علت تصمیمات غلط اتخاذ شده در این زمینه، به تشدید ناترازی گاز کشور انجامیده است، اما با اولویت دوباره به طرح‌های ذخیره‌سازی گاز، پیش‌بینی می‌شود تا پنج سال آینده، حدود 25 درصد گاز کشور از محل ذخیره‌سازی تأمین می‌شود.
انتهای پیام/
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد